WAMPIRY

Wiek: Wygląda na 16 lat, tymczasem od przemiany minęły zaledwie 3 lata.

Wygląd: To, to? Jak wygląda? Niby ładna. W miarę wysoka, drobna ( choć
przyłożyć komuś w łeb, to ma siłę! ) i szczupła. Długie nogi i talia
osy. Ale nie, że jest idealna, co to, to nie! Ciemne, brązowe włosy
sięgają jej do połowy pleców. Dziewczyna usiłuje je coraz częściej spiąć
w koński ogon, lecz wychodzi jej to słabo i włosy sterczą na wszystkie
strony. Oczy duże, ale kolor taki nijaki- raz szary, raz niebieski.
Nosek lekko zadarty, i często zmarszczony, gdy wyczuje jakiś
interesujący zapach. Poliki lekko zaróżowione, usta pełne, również
różowe. Uroczo wygląda jak się uśmiecha. A kiedy już przygryzie wargę,
aby udawać grzeczną, to jest wręcz słodka, że aż pogłaskać po główce się
chce. Zwykle chodzi ubrana w czarną sukienkę do kolan. Na nogach
kolorowe trampki, których ma masę. Karnacja blada, ale nie znowu biała
jak kreda.

Charakter: Najgorsze stworzenie chodzące po ziemi. Jak to mówi niektórzy
'Mirielle jest niezniszczalna'. Upierdliwość to bardzo mocna strona
owego stworzenia. Jak już się czegoś uczepi, to jęczy i jęczy dopóki nie
postawi na swoim. Roztrzepana jest jak...Ehh, szkoda gadać. Humorzasta
bywa potwornie, ale to tylko czasami. Energii w niej tyle, że trzech
nowo narodzonych by jej nie powaliło. Czasami zachowuje się jak istny
wariat. Ba, czasami; prawie zawsze! Dzikus to i koniec! Dostaniesz
szklaną butelką w łeb, a ona będzie 'przypadkowo' w pobliżu? Nie dziw
się. Naturalnie, jest straszną zazdrośnicą i dość często zadziera nosa.
Wręcz można by powiedzieć, że jest żeńskim odpowiednikiem Narcyza. No bo
przecież zawsze to ONA musi być w centrum zainteresowania, prawda?

Umiejętność: Lekko idiotyczna, a przynajmniej według niej - umie
przekonać ludzi do tego, żeby zrobili coś, na co ona ma ochotę. Prawie w
ogóle z tego ' daru ' nie korzysta.

Historia: Pewnego wieczora Mirielle wyruszyła do lasu - na spacer, po
męczącym dniu. Jak to ona, zgubiła się i chodziła bezmyślnie w te i we
wte. I nagle...Spotkała mężczyznę. Nie należała do rozsądnych osób, więc
od razu mu zaufała. Powiedział, że wyprowadzi ją z lasu i zabierze do
miasta. Jego ton, mina ani wygląd nie wskazywały na to, że może być
jakkolwiek niebezpieczny. A jednak...Zamiast doprowadzić ją do domu
według obietnicy znaleźli się w tak gęstej części lasu, że prawie nic
nie można było widzieć. Spytała się mężczyzny, za ile dotrą do miasta.
On jedynie się zaśmiał i złapał ją za ramiona. Kazał jej przechylić
głowę w bok, bo ponoć to miało ją uspokoić. A ta kretynka, posłusznie
zrobiła to co jej kazano bez mrugnięcia okiem. Mężczyzna zaczął zbliżać
swoją twarz do jej szyi, gdy nagle pomyślała i zaczęła się wyrywać -
lecz to było na nic. Rozkojarzony wampir, jak się później okazało ugryzł
ją w ramię - gdzie dotąd ma bliznę. Zaczynała czuć, że zaraz umrze z
wycieńczenia, nie miała siły oddychać. Ostatnie co pamiętała przed
stratą przytomności to głośny charkot i dym z ogniska...Po tygodniu
obudziła się okryta idealnie czystą, białą pościelą - nad nią siedziała
jakaś piękna kobieta. Tak piękna, że Mirielle z wrażenia otworzyła usta.
Owa kobieta, jak się później okazało, Moelle opowiedziała jej wszystko -
jak jej mąż znalazł Mirielle całą we krwi i ledwo żywą, opowiedziała, że
rodzina Mi nic nie wie i nie powinna i to, że jest...wampirem. Mirielle
nie chciała uwierzyć, wręcz nie mogła. Ale w końcu, po połączeniu
faktów...Uwierzyła Moelle. Tak więc ona też była wampirem.

Ostatnio edytowany przez Mirielle Cilyatan (2009-01-31 14:54:34)

WIEK: 
z wyglądu 17 lat choć w rzeczywistości 87

WYGLĄD: 
Posiada długie,falowane blond włosy,zielone oczy, pełne czerwone usta,ma śnieżno-białą cerę.Jest wysoka i wyjątkowo szczupła.Porusza się z niezwykłą gracją niczym baletnica.Swoja urodą oczarowuje innych tak,że są w stanie zrobić dla niej wszystko.

CHARAKTER: 
Raczej spokojna choć czasem wyjątkowo nieprzewidywalna. Nieco roztargniona.

UMIEJĘTNOŚCI: 
Czyta w myślach i przewiduje przyszłość.Jest niezwykle silna i szybka nawet jak na wampiry.Potrafi panować nad emocjami innych bez względu na to czy to wampir czy człowiek.Ma też jeszcze jedną umiejętność której używa tylko w ostateczności potrafi zadać komuś ból nawet nie wypowiadając żadnego słowa. Usypia ludzi.

HISTORIA:   
Jest wampirem czysto krwistym.Jej ród jest strasznie stary.Została przemieniona przez swojego przeszywanego ojca 70 lat temu,kiedy umierała na rzadką chorobę.Jej rodzina szybko ją zaakceptowała.Stała się ich ulubienicą.Od tego czasu mieszka z nimi w Paryżu razem z przyszywanymi rodzicami,siostrą i bratem.

Ostatnio edytowany przez Rosalie Lamel la Vicca (2009-03-28 22:07:34)

Wiek: "Na oko" 17, w rzeczywistości 93

  Wygląd: Wysoka, szczupła brunetka. Jej tęczówki sa lekko błękitne, niemal białe. Jej usta mają odcień mocnej czerwieni, przerażająco kontrastującej z bladą, chłodną skórą.
  Włosy ma średniej długości, lekko za ramiona, a pojedyńcze pasma grzywki delikatnie opadają jej na oczy.
  Swoim wdziękiem wabi do siebie nieświadome ofiary...

  Charakter: Przeważnie opanowana i cicha. Lubi na dłuższy czas zamknąć się w sobie i nie kontaktować sie z otoczeniem. Szczera i zorganizowana. Zawsze znajdzie wyjście z każdej sytuacji. Swoje wrodzone opanowanie wykorzystuje najczęściej wśród ludzi, żeby zapobiec pragnieniu krwi. Przyjazna i nieszkodliwa.
  Nieszkodliwa... do czasu...
  Kiedy człowiek "przesadzi" i rozzłości Victorię, potrafi zabić, czego na ogół nie robi. Kiedy naprawdę zgłodnieje i wybierze się na polowanie zabija każde napotkane zwierze. Jest wtedy straszna i bezwzględna.

  Umiejętności: Podczas polowań potrafi zmienić postać tak, żeby nikt jej nie rozpoznał. Mieszka w tak małym mieście, że nie ma miejsca, gdzie nie znalazłoby się kilku ludzi. Umie też wyczytać z oczu i dłoni intencje człowieka.

Historia:
  Przed przmeianą adoptowana Victoria mieszkała w Detroit, w stanie Teksas. Było to małe, spokojne miasteczko. Nie dochodziło tu do kradzieży, napadów ani innych zbrodni, toteż dziewczyna kompletnie nie podejzewała, że mieszka tu rodzina wampirów. Co więcej, jednym z nich byla mieszkająca obok, jej [również adoptowana] najlepsza przyjaciółka- Haven.
  Victoria uwielbiała chodzić na spacery po parku. Pewnego dnia, po szkole, stwierdziła, że pójdzie do lasu. Ot tak, dla odmiany. Po drodze do wyznaczonego miejsca zaszła do domu, żeby odłożyć torbę. Wychodząc usłyszała trzask drzwi od domu swojej przyjaciółki i ją, ubraną w czarny płaszcz biegnącą w stronę lasu. "Cóż, też tam idę. Nie będe jej teraz zatrzymywać, pewnie spotkamy sie na miejscu" - pomyślała i ruszyła w stronę oddalonego o kilkadziesiąt metrów lasu. Nie miała pojęcia, że jej przyjaciółka wybiera się na polowanie...
  Po kilku minutach spaceru Victoria usłyszała przeraźliwy wrzask jakiegoś zwierzęcia. W pierwszej chwili pomyślała, że Haven też tu jest i że może stać jej się krzywda. Poszła w stronę usłyszanego dźwięku. Przyczaiła się za drzewem. Akcja rozgrywała się na małej polance. Dziewczyna nie mogła uwierzyć własnym oczom- Jej przyjaciółka oko w oko z leśnym dzikiem. Juz chciała wybiegac jej na pomoc, kiedy zobaczyła, jak to Haven rzuca się na zwierzę, domyśliła się o co chodzi, gdzy zobaczyła, że przyjaciółka wysysa mu krew. Victoria wybiegła gwałtownie zza drzewa.
  Za gwałtownie.
  Haven oślepiona głodem skoczyła do niej, rzuciła ją na ziemię i wgryzła jej się w szyję. Brunetka zaczęła krzyczeć tak głośno, że Haven zorientowała, kogo chce zabić. Odskoczyła od niej od razu i pomogła wstać. Victoria cierpiała okropnie. Przyjaciółka na szczęście nie zabiła jej, ale było juz za późno na wyssanie jadu.
  Przemiana trwała krótko.
  Tydzień po zakończeniu wydarzeń Haven i Victoria uciekły z Teksasu i znalazły wampirzą rodzinę w Północnej Dakocie i żyją razem po dziś dzień...

Wiek: W rzeczywistości 73 ale wygląda na 20.

Wygląd: Dosyć długie kruczoczarne włosy opadające na łopatkach i charakterystyczne czarne oczy. Cerę ma jasną. Jest wiecznie blady. Rzadko w pełni się uśmiecha, ale jak trzeba to trzeba... Jego dłonie są ładne i zgrabne lecz jasne i blade podobnie jak twarz. Skóra, jego skóra jest okropnie sucha. Usta... Taaaa. Trudno określić ich kolor. Jego usta mają dosyć jasny i blady czerwony kolor,rozciągają się w nonszalanckim uśmiechu. Jest średniego wzrostu i całkiem nieźle zbudowany.

Charakter: Jego spontaniczne ruchy często prowadzą do niechcianych sytuacji i nieszczęść, których w swoim ludzkim i wampirzym życiu miał wiele. Jest całkiem sprytny i kreatywny. Ma milion pomysłów,  ale ma problem z ich realizacją. Nie można powiedzieć, że jest szalony, gdyż potrafi się opanować i zachować powagę. Lecz doprowadzenie go szału grozi śmiercią spowodowaną jego agresją, nad którą nie panuje.

Umiejętność: Przenosi przedmioty i osoby (wszystko co chce) w powietrzu po drgnięciu palcem. Także przenosi się i osoby, a także przedmioty z którymi jest w danym momencie zetknięty w czasie.

Historia: Pewnej nocy na imprezie poznał dziewczynę, przypadkiem. Tańczyli ze sobą całą noc. Za tydzień omówili się jeszcze raz. Za tydzień znowu itp. Aż przerodziło się to w regularne spotkania. Mieli swoje miejsce spotkań. Góra. Właściwie pagórek. Stawali na jego szczycie i tańczyli. Potem siadali tak zwanym przez nich tarasie widokowym i darli się w niebo głosy.  Przytulali się i przechodzili do innych czułości. Po kilku latach spotkań, dowiedział się o tym co skrywała jego ukochana. Poprosił ją więc aby go przemieniła, niestety ona odmówiła. Jednak los uśmiechnął się do niego pod tym względem. Spotkali się jeszcze raz. Dokładnie w tym samym miejscu. Powtórzyli tą samą czynność po raz 286716471 i już mieli się rozstać gdy on przeszedł po zboczu i się ześlizgnął. Wampirzyca rzuciła mu się na ratunek. Nie zdążyła. Gdy on spadał ona z ogromną prędkością zbiegała z pagórka. W końcu on uderzył o glebę. Dziewczyna podbiegła do niego i stwierdziła iż nie pozwoli m u umrzeć gdyż był cały połamany i zaraz zgon by nastąpił. Ugryzła go. Przemiana nastąpiła. W końcu pomyślał gdy już było po wszystkim.